Mooi voorbeeld hoe het ook kan wat de betreft de slavenhandel
Van sommige lezers kreeg ik gisteren een verontrust mailtje en telefoontje, of het wel handig was om in de toekomst met een boek te komen dat ook laat zien dat Benjamin Franklin slaven had en er zelfs in heeft gehandeld. Daar wil ik dan ook graag iets over zeggen. Ik denk dat het boek juist een mooie voorbeeld is van hoe iemand, en dan zeker nog in die tijd waarin dat heel gewoon was, op zijn schreden kan terug keren.
Op latere leeftijd ijverde Franklin voor de afschaffing van de slavernij, maar aan het begin van zijn huwelijk had ook hij slaven, zoals dat toen gewoon was. Hij bezat er maar liefst zeven. De mannen en vrouwen werkten in zijn winkel en bij hem in huis. Hij plaatste ook advertenties voor de verkoop van slaven. Zorgde ook voor de opvang van weggelopen slaven en liet vervolgens de verkoop via zijn winkel lopen. Franklin profiteerde van zowel de internationale als de binnenlandse slavenhandel.
Later, en dat vind ik dan wel weer heel mooi, werd hij tegenstander en een uitgesproken criticus waar het ging om de slavernij. In 1758 pleit hij voor de opening van een school voor onderwijs van de zwarte slaven in Philadelphia. Zijn beleid was door de jaren heen wat ‘zwabberend’ en wilde er ook nooit in het openbaar over debatteren. In later jaren werd dat anders en schreef hij verschillende essays waarin hij het belang van de afschaffing benadrukte en een actief voorstander was van de integratie van hen in de Amerikaanse samenleving.
