De eerste regel van een boek is altijd de meest lastige. Waar ga je de lezer mee boeien. Voor het boek waar ik nu aan bezig ben, heb ik na wat wikken en wegen deze zin aan de lelieblanke nog lege bladzijde van mijn computer toevertrouwd:
Door een ongemeen felle prik in haar vinger verspreidt een vuurrode bloederige plek zich tussen een trosje zojuist geborduurde blauwe en groene bessen.
Daarna liep het verhaal als een trein en volgden de hoofdstukken zich in snel tempo op!